ในฐานะช่างโรงแรม หลายคนอาจคุ้นเคยกับวัฒนธรรมการทำงานแบบ “แข่งขันเพื่อเอาตัวรอด” พยายามแก้ไขปัญหาของตัวเองให้เสร็จสิ้นโดยเร็วที่สุด แต่ไม่เคยที่จะสนับสนุนแบ่งบันความรู้เพื่อนร่วมงานเลย ซึ่งเอาจริง ๆ แล้วการช่วยเหลือเพื่อนร่วมงานนั้นเป็นเรื่องที่ยากและท้าทาย กว่าจะสร้างความเข้าใจใหม่ ๆ ให้กันและกัน การแก้ปัญหาของตัวเองเพียงอย่างเดียวนั้นง่ายกว่าการช่วยเหลือเพื่อนร่วมทีม แต่ผลลัพธ์ที่ได้นั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ลองจินตนาการถึงสถานการณ์ที่เพื่อนของเรากำลังเผชิญกับปัญหาหาทางออกไม่ได้ แทนที่จะเพิกเฉย เรายืนมือเข้าไปช่วยเหลือ แบ่งปันความรู้ แนะนำวิธีแก้ไข หรือแม้แต่เสนอเครื่องมือที่จำเป็น ผลลัพธ์ที่ได้ไม่ใช่แค่ปัญหาที่ได้รับการแก้ไขเพียงเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึง ความสัมพันธ์อันดี: การช่วยเหลือสร้างความประทับใจ เกิดเป็นความสัมพันธ์ที่ดี พร้อมที่จะช่วยเหลือซึ่งกันและกันในอนาคตต่อไป การทำงานที่มีประสิทธิภาพ: เมื่อทุกคนทำงานร่วมกัน ปัญหาได้รับการแก้ไขอย่างรวดเร็ว งานไหลลื่น เกิดเป็นผลงานที่มีคุณภาพ ปัญหาก็จะไม่วนเวียนกลับมาหาตัวเราอีก การเติบโตขององค์กร: เมื่อทุกคนมีทักษะและความรู้ที่พัฒนาอย่างต่อเนื่อง องค์กรก็ย่อมเติบโต ประสบความสำเร็จ โบนัส ค่าตอบแทนต่าง ๆ ก็เพิ่มขึ้นตามมา การหลีกเลี่ยงที่จะช่วยเหลือเพื่อนร่วมงาน เปรียบเสมือนเป็นการแบกรับภาระไว้คนเดียว ประเดี๋ยวเดียวงานนั้นก็ย้อนกลับมาให้เรารับผิดชอบ เราจะดูเป็นเหมือนฮีโร่ที่แก้ปัญหานั้นได้ แต่กว่าปัญหานั้นจะถูกแก้ไข ก็สร้างผลกระทบเป็นวงกว้างไปแล้ว รวมทั้งไม่มีใครสามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพและรักษามาตรฐานไว้ได้ตลอดไป การที่เราสนับสนุนเพื่อนร่วมงาน แบ่งปันความรู้ เสริมทักษะ เปรียบเสมือนการเติมพลังให้กันและกัน ส่งผลในการขับเคลื่อนองค์กรให้มีผลกำไรมากขึ้น ดังนั้น แทนที่จะมุ่งมั่นแข่งขัน ลองเปลี่ยนมุมมอง หันมาสนับสนุนเพื่อนร่วมงาน […]

10 ปีก่อน ผมเริ่มต้นการเรียนรู้สิ่งใหม่ในวัยทำงานอย่างจริงจังในช่วงที่ผมเริ่มทำงานในสายงานโรงแรม ทักษะแรกที่ผมมุ่งมั่นเรียนรู้คือ ภาษาอังกฤษ ในตอนแรก ผมเข้าใจผิดคิดว่าการเรียนภาษาคือการท่องศัพท์ เรียนไวยากรณ์ และฝึกฝนการแปล แต่จากประสบการณ์จริง การเรียนภาษาที่ได้ผลสำหรับผมกลับเป็นการ “เรียนรู้ด้วยการซึมซับ” ต่างหาก กว่าจะรู้เทคนิคการเรียนรู้นี้ ผมก็มา ๆ หาย ๆ เลิกแล้วเลิกอีกกับการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในช่วง 3 ปีแรก หลังจากที่เข้าใจเกี่ยวกับเทคนิคการเรียนรู้ภาษาอังกฤษนี้ ผมเหมือนกับโยนตัวเองเข้าหาสายน้ำที่เต็มไปด้วยอณูของภาษาอังกฤษ ด้วยการเปลี่ยนทุกอย่างรอบตัวของผมให้เป็นภาษาอังกฤษ ทั้งการตั้งค่าคอมพิวเตอร์ โทรศัพท์มือถือ หน้าโปรไฟล์โซเชียลมีเดีย ทุกอย่างเป็นภาษาอังกฤษ วิธีการเรียนรู้แบบนี้ เปรียบเสมือนการ “แช่” ตัวเองอยู่ในภาษา ช่วยให้ผมซึมซับภาษาอังกฤษคล้ายกับเด็กที่เรียนรู้ภาษาแม่ แต่ก็ยังมีเรื่องน่าผิดหวัง เพราะผมไม่ได้พยายามที่จะหาโอกาสพูดภาษาอังกฤษกับแขกของโรงแรมสักเท่าไร ส่วนใหญ่จะเน้นการฝึกฝนจากยูทูป รายการทีวี และฟังเพลงสากล ถึงอย่างนั้น ณ ตอนนี้ผลลัพธ์ที่ได้คือ ผมสามารถฟัง พูด อ่าน และเขียนภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่วในระดับหนึ่ง รวมทั้งภาษาอังกฤษกลายเป็นเครื่องมือสำคัญที่ช่วยให้ผมประสบความสำเร็จในการต่อยอดความรู้ในการทำงานมากยิ่งขึ้นด้วย แต่เมื่อผมต้องการขยับมาเรียนรู้ทักษะต่อยอดจากภาษาอังกฤษ นั่นคือ “การเขียนโปรแกรม” ทั้งภาษา Python และ JavaScript ผมกลับพบว่า “สิ่งแวดล้อมในการเรียนรู้” […]

Before you walk away to find a telephone to call the front office, you can say to the guest “I would be happy to arrange a buggy transfer for you from the restaurant to the lobby. Please allow me a moment to call the front office and arrange for someone to assist you. Thank you […]